بسیاری از انسان های بزرگ و موفق در هر زمینه ای که فکرش را بکنید، با مدل تازه ای که تعریف کردیم انضباط شخصی داشته اند.آنان هیچگاه به این شکل زندگی نکرده اند که برای لحظه لحظه زندگی شان یک برنامه فوق دقیق داشته باشند.البته قطعا برنامه ریزی داشته اند اما نه یک برنامه که برای تک تک دقیقه ها به شکل زیر کاری واحد و مشخص در نظر گرفته باشند :
ساعت ۶ صبح بیداری
تا ۶:۱۵ نرمش .
از ۶:۱۵ تا ۶:۴۵ صبحانه .
از ۶:۴۵ تا ۷ در مسیر به سمت محل کار
از ۷ تا ۷:۲۰ با کارمندان یا همکارانم سلام و احوال پرسی.
از ۷:۲۰ تا ۷:۵۰ به پرونده روی میزم را بررسی و وظایف کاری انجام شود
و...
کسی را ندیده ام که بتواند چنین برنامه ای را اجرایی کند و در اجرایش موفق باشد. یا اینکه از اجرای چنین برنامه ای نتیجه ای فوق العاده گرفته باشد.
بلکه آنها مهمترین کارهایی که در یک روز باید انجام دهند را می نویسند و به خودشان تعهد می دهند که امروز باید این کارها را حتما و تحت هر شرایطی انجام دهم. بهتر است با تعریفی که از انضباط شخصی گفتیم، بگوییم که آنان چطور به خودشان تعهد می دهند : آنان می گویند این کارها را باید به بهترین شکل ممکن امروز انجام دهم. و تمام تلاششان را می کنند تا به نتیجه مورد نظرشان برسند.این است نظم و انضباط شخصی می باشد .